Baro - doorbraak naar nieuw publiek
Zij die beweren dat Afrikaanse muziek uit de tijd is, dat er geen interessante nieuwe cd's meer verschijnen en er nauwelijks nog concerten in Nederland plaatsvinden, moeten nog maar eens goed om zich heen kijken. De Africaserver muziekagenda staat de laatste maanden weer bomvol met concerten van artiesten uit Nederland en buitenland, en sommige cd's doen het juist erg goed op de internationale markt. Aardig voorbeeld is 'Ma Ya' van Habib Koité uit 1998, waarvan tot nu toe 100.000 exemplaren zijn verkocht op de internationale markt.
De Malinees Habib Koité is daarmee een van de best verkopende namen in de Afrikaanse popmuziek in het westen. Hij heeft hard gewerkt voor zijn succes. Sinds de uitgave van zijn eerste album heeft hij met zijn band Bamada meerdere malen rond de wereld getoerd, vaak voor uitverkochte zalen. Al snel maakte hij naam, en na de release van 'Ma ya' op het bekende wereldmuziek-label Putumayo verschenen er positieve recensies in bladen als Rolling Stone, Le Monde, en ook in Nederland was het een en al lof.
De muziek van Habib Koité en Bamada grijpt terug op de rijke tradities van Mali maar sluit ook naadloos aan bij de Amerikaanse blues. Een continuum dat natuurlijk ook al bij andere artiesten is opgemerkt en dat maakte dat de muziek van bijvoorbeeld Ali Farka Touré zo'n succes was bij een publiek dat verder niet per definitie geinteresseerd is in Afrika en Afrikaanse muziek. Weinig niet-westerse muzikanten is het gelukt om in zo'n brede kring door te breken zonder hun muziek drastisch aan te passen aan westerse pop-smaken; de Buenavista Social Club uit Cuba is misschien het beste voorbeeld.
Habib Koite kreeg veel lof van westerse musici en het is te verwachten dat hij ook nog eens een samenwerking met een grote naam aangaat zoals Ali Farka Toure die met Ry Cooder een plaat opnam.
'Baro' is een prettige luisterplaat geworden. In de meeste nummers is de hoofdrol weggelegd voor gitaar en zang. Percussie is op de achtergrond aanwezig, de meeste liedjes zijn dansbaar maar dat aspect zal waarschijnlijk live beter tot zijn recht komen. Zelfs het uptempo nummer 'Tere' klinkt erg ingetogen. Ook Habib's stem weet het intieme karakter van de plaat te bewaren. Hij klinkt fluweelzacht, soms wat hees. De vaak wat schelle vocalen van Malinese griots zijn ver te zoeken.
Door de 13 nummers heen weten Habib en zijn groep de spanning te bewaren door boeiende ritmische en melodische variaties. De glasheldere produktie komt evenals Habib's vorige cd uit een studio in Brussel.
De komende weken is er in Europa weer gelegenheid om de groep live te zien, zoals op 9 en 10 mei in Rasa (Utrecht) - een kleine zaal waarin de muziek waarschijnlijk het meest tot zijn recht komt. Verder treedt Habib Koite op 13 mei bij Han Reiziger in Muziek en wordt er speciale aandacht aan hem besteed bij 4FM (radio 4) op zaterdag 12 mei.
T.G., april 2001