
Afrovibes 2025
2 oktober – 12 oktober
Afrovibes Festival brengt voorstellingen met dans, theater en muziek van actuele Afrikaanse dans- en theatermakers. Het zijn makers die vanuit een Afrikaans perspectief artistiek vorm geven aan actuele vragen en thema’s die ook bij ons leven en daar een eigenzinnige visie op hebben. Over wie we zijn, wat we willen zijn en hoe we met elkaar zijn verbonden. Afrovibes onderscheidt zich als een festival dat makers uit Afrika en de Afrikaanse diaspora in Nederland samenbrengt.
Legacy | Erfgoed
De Afrikaanse dans- en theatermakers bij Afrovibes 2025 laten in hun voorstellingen de huidige tijdgeest zien zoals zij die ervaren. Zij stellen vragen over hun culturele erfgoed en hoe we lessen kunnen leren uit het verleden over moed, ethiek en gezamenlijke kracht. En over de spanning tussen oude Afrikaanse rituelen en moderne hebzucht. De makers geven ons ideeën over hoe we in deze tijd van oorlog en klimaatverandering kunnen geloven en vertrouwen in een duurzame en stabiele toekomst. Wat laten we na voor de generaties na ons?
Zaterdag 08 Juni 2024
.jpg)
dubbelconcert: Gasper Nali en Kaito Winse
Zaterdag 08 Juni 2024 20:30
De X presenteert vanavond twee bijzondere solisten uit Afrika: Gasper Nali uit Malawi en Kaito Winse uit Burkina Faso.
Gasper Nali speelt zijn zelfgemaakte, 3 meter lange babatoni, een soort 1-snarige basgitaar, terwijl hij tegelijkertijd zingt en een eveneens zelfgemaakte basdrum bespeelt.
Kaito Winse is een griot uit Burkina Faso. Met zijn machtige stem en zijn virtuositeit op instrumenten als fluiten, percussie en mondboog weet hij het publiek op hun puntje van hun stoel te krijgen.

Tartit
Zaterdag 08 Juni 2024 21:15
This group from Timbuktu was formed in exile between the Mauritanian and Burkinabe refugee camps in 1995. All its members are from the Timbuktu region, specifically the Goundam cercle. The group has a single aim: to sing about exile, love, peace and the political condition of the Tuareg people. Tartit was created to safeguard traditional Tuareg music, which was slowly disappearing. It is composed by female voices through an organisation called Tartitn’Chetma (Union of Sisters).