Begeleid door Thijs Borsten en zijn band maken twee zangers uit verschillende muzikale werelden kennis met elkaar en elkaars repertoires. Beide gasten vertellen aan de hand van foto’s en filmpjes iets over hun leven en waarom ze in de muziek terecht zijn gekomen. Ze zingen een liedje uit hun diepste herinnering en samen liedjes uit elkaars repertoire. Samen voeren ze een speciale versie van een bekend Nederlands nummer uit. Kris Berry is een Curaçaose zangeres en songwriter. In 2011 werd ze door Radio 6 uitgeroepen tot hét Soul & Jazz talent en stond ze op het North Sea Jazz Festival.De Ethiopische zangeres Minyeshu combineert Ethiopische dansmuziek met westerse elementen. Minyeshu begon haar carriere bij het grootste dans- en muziekgezelschap van Ethiopië: het Nationale Theater. Ze zong bij de band Ambassal en met Marco Borsato op Friends for War Child. Er volgden projecten met o.a. Zoumana Diarra, Het Nederlands Blazers Ensemble, Metropole Orkest, New Cool Collective en Youssou N’Dour. Thijs Borsten maakt muziektheatervoorstellingen en verzamelt daarvoor al jaren bijzondere artiesten met unieke stemmen en bijzondere verhalen. www.thijsborsten.com 

speellijst minyeshu

Ze is de koningin van de Namibische muziekscene en de rijzende ster van de Nederlandse: Shishani Vranckx, geliefd om haar zachte, zwoele stem. Tijdens Lieve Stad, geeft ze drie intieme concerten in de Pleinfoyer. Paspoort Amsterdam is de nieuwste muziektheatervoorstelling van Namibisch/Belgische singer-songwriter Shishani: een persoonlijke reflectie op tien jaar leven in Amsterdam, de stad waar ze in 2009 als jonge twintiger neerstreek met grootse dromen. Tien jaar later heeft de stad een ander gezicht. Zij ook. Vele politieke, sociale en persoonlijke ontwikkelingen hebben inmiddels plaatsgevonden. En ook de vele reizen naar haar geboorteland Namibië zijn van grote invloed op haar steeds veranderende relatie met ‘haar stad’, Amsterdam. Paspoort Amsterdam is een intieme smeltkroes van verhalen, songs en soundscapes. Een muzikale vertelling over de communities, de straten, en stadsdelen die haar vormde; een ‘coming of age’ als mens en als creatieveling in deze stad.Paspoort Amsterdam is onderdeel van Lieve Stad, het stadsfestival van Internationaal Theater Amsterdam. Tijdens Lieve Stad, presenteren we ontmoetingen met andere culturen die verfrissende perspectieven bieden. Het festival – geïnspireerd door de woorden van voormalig burgermeester Eberhard van der Laan – is ónze liefdesverklaring aan de stad Amsterdam en haar inwoners.

ita

Diversiteit is de motor achter Caravan, het muziekproject van pianist/ componist Julian Schneemann. Samen met de Syrische ud-speelster Jawa Manla, violiste Emmy Storms en percussionist Jeroen Batterink is hij sinds 2017 onderweg met als motto: “Een muzikale verzoening van Oost tot West, van klassiek tot jazz en volksmuziek”. ‘Ode to Tomorrow’ is hun volgende etappe om verschillende muziekculturen te overbruggen. Met drie jonge zangers uit alle windstreken brengen ze “Een ode aan de dag van morgen”. Wasim Arslan uit Syrië, de Indiaas/Nederlandse Madhu Lalbahadoersing en Shishani Vranckx met Namibische voorouders zijn geboren verhalenvertellers. Ieder voor zich vertolken ze hun eigen toekomstdromen. Musici: Julian Schneemann (piano) met Wasim Arslan (zang), Jeroen Batterink (percussie), Madhu Lalbahadoersing (zang), Jawa Manla (ud), Emmy Storms (viool), Shishani Vranckx (zang). Inleiding: Saskia Törnqvist

dutchdeltasounds

De Malinese bluesartiest Samba Touré wordt door velen beschouwd als beste gitarist van zijn land. Tegelijkertijd is hij een begenadigd zanger. Samba Touré wordt gezien als de muzikale erfgenaam van de legendarische Ali Farka Touré, met wie hij vele malen in Europa en de Verenigde Staten speelde. Hierdoor ontdekte hij vele nieuwe muziekstijlen en ritmes, zoals de Amerikaanse deltablues, die hij op geheel eigen wijze weet te combineren met West-Afrikaanse muziekstijlen. Door zijn unieke eclectische en experimentele geluid is Samba Touré in zijn thuisland Mali inmiddels een artiest van formaat.

paradiso

​De Israëlische superster Idan Raichel komt weer naar Amsterdam voor een schitterend concert met zijn band. Wereldwijd heeft de zanger/pianist het publiek betoverd met zijn unieke genre waarin muzikale invloeden uit Israël en Ethiopië samenkomen en deze avond is de Melkweg weer aan de beurt!

melkweg

Nauwelijks een jaar oud won Tamala twee prestigieuze prijzen voor hun debuut-album plus een optreden op het vermaarde Britse WOMAD-Festival.Het gepassioneerde trio brengt een vernieuwend repertoire, dat het Senegalese muzikale erfgoed uitdraagt en zich voedt met de eclectische inbreng van Mola Sylla, Bao Sissoko en Wouter Vandenabeele. De teksten van Tamala (‘reiziger’ in het Mandinka) gaan over persoonlijke vragen, poëtische reizen en een oproep tot openheid naar anderen en respect voor het milieu. Tamala neemt je mee op een reis waar de klanken van viool en kora versmelten, en waarbij Sylla’s stem de gids is die het diepste van de ziel blootlegt. Musici: Bao Sissoko (kora), Mola Sylla (zang, xalam), Wouter Vandenabeele (viool). Inleiding: Saskia Törnqvist

dutchdeltasounds

De Malinese gitarist en zanger Habib Koité is één van Afrika's meest erkende muzikanten. Hij groeide op in een grote muzikale familie en leerde de traditionele muziek kennen door zijn zingende moeder te begeleiden. In 1988 richtte hij zijn eigen band Bamada op, met muzikanten die hij al kent sinds zijn kindertijd.  Misschien wel de grootste sleutel tot zijn succes is Habib Koité's toewijding als live muzikant. Sinds 1994 tourt hij met Bamada de wereld rond en samen speelden ze al meer dan 1500 shows. Muzikaal blijft Habib Koité verrassen door verschillende Malinese muziekstijlen samen te brengen tot een nieuw en eigen geluid. Zonder zijn roots te verloochenen, speelt hij ook met invloeden uit de westerse rock- en folkmuziek. Rolling Stone noemde Habib Koité ooit 'Mali's grootste ster' en Bonnie Rait vergeleek hem met Jimmie Hendrix en Stevie Ray Vaughn. Het mag duidelijk zijn: Habib Koité & Bamada bieden het beste wat live muziek te bieden heeft!

deroma habibkoite

Muziek brengt soelaas in een wereld die brandt. Vanuit die gedachte ontstonden ontelbaar veel projecten en albums. Zo ook We Have A Dream, een concert met het thema mensenrechten dat bestaande songs uit pop, rock, soul en jazz, in nieuwe bigbandarrangementen laat horen. Zangeres Tutu Puoane zingt met een vuist, een aanklacht, een oproep tot rechtvaardigheid. We Have A Dream, een eerbetoon aan de mensenrechten, heeft een universele boodschap, en is vandaag actueler dan ooit. Het album kwam in februari 2018 uit op SoulFactory Records.
Frank Vaganée en Tutu Puoane doken in hun platencollectie en selecteerden hun persoonlijke favorieten uit de rijke geschiedenis van de protestsong. Van Stevie Wonder tot Marvin Gaye, van Nina Simone tot Sting, van Rod Stewart tot Donny Hathaway: het project bevat stuk voor stuk sterke nummers over onrecht, onderdrukking en ongelijkheid.
Zangeres Tutu Puoane is Antwerpse met Zuid-Afrikaanse roots. In 2001 studeerde Puoane af aan de University of Cape Town en kwam ze via studies in Den Haag in Antwerpen terecht, waar ze nog steeds woont. Ze is een gevestigde waarde in het jazzlandschap en werkt samen met grote namen uit de Belgische en internationale jazzscene. Op haar palmares staan zeven albums en minstens evenveel originele projecten, die vaak het midden houden tussen Europese, Amerikaanse en Zuid-Afrikaanse tradities. Ze werkte eerder al samen met Brussels Jazz Orchestra voor Writing Billie, New York, City of Jazz en voor het album Mama Africa (2011), dat bekroond werd met een South African Music Award.

lantarenvenster

Twee supergroepen van jonge vrouwen brengen de rijke Afrikaanse trance-tradities naar Europa en naar het BIMHUIS. Les Filles de Illighadad komen uit een afgelegen Saharadorpje in Niger en brengen subtiel groovende woestijnblues met gitaren en kalebastrommels. Asmâa Hamzaoui en haar groep Bnat Timbouktou zijn een sensatie in de Marokkaanse gnawa-muziek. In de toeareg-trance van Les Filles de Illighadad spelen vrouwen traditioneel een grote rol, al treden ze er zelden mee naar buiten. Dat geldt niet voor Asmâa Hamzaoui: de spiritueel geladen gnawa wordt doorgaans gespeeld door mannen. Maar Hamzaoui, dochter van een malaam (meestermusicus), pakte al jong de driesnarige gimbri (basluit) op en heeft inmiddels de harten van vele gnawa-liefhebbers veroverd. Haar debuutalbum wordt in 2019 verwacht.

bimhuis

Een mooie primeur: voor de eerste keer komt Oumou Sangaré naar De Roma. De Malinese ster presenteert live haar nieuwste album Mogoya, een titel die zich vrij laat vertalen als 'mensen van vandaag'. Haar stem en boodschap klinken krachtig als altijd, maar haar Afrikaanse muziek krijgt een modernere sound. Oumou Sangaré gaf haar carrière bewust een boost: ze tekende bij een nieuw platenlabel en liet zich omringen door internationale talenten. Zo nam ze de plaat op in Stockholm en ging ze in zee met producers uit Parijs. "Ik wil dat mijn nieuwe muziek de jonge mensen uit Mali aanspreekt, maar ook mijn cultuur en tradities blijft respecteren", zo verklaart de zangeres zelf.  Stijlvol en elegant, pittig en charismatisch, met een doorleefde soulvolle stem: wie Oumou Sangaré op het podium ziet verschijnen, kan alleen maar onder de indruk zijn. Maar the leading lady van de hedendaagse Afrikaanse muziek gebruikt haar eigen levenservaringen en haar huidige positie ook om een krachtige boodschap over te brengen. Met haar songs ijvert Oumou Sangaré voor de positie van de vrouw in haar thuisland Mali en voert ze campagne tegen onder meer polygamie en kinderhuwelijken. "Vrouwen hebben geen stem in Afrika, mannen voeren altijd het woord. Ik wil mij rechtstreeks tot de vrouwen richten en hen duidelijk maken dat ze zélf hun beslissingen kunnen nemen.

deroma

Na haar uitverkochte concert in het Concertgebouw in Amsterdam keert Fatoumata Diawara terug naar Nederland. De Malinese zangeres is de afgelopen jaren uitgegroeid tot één van de belangrijkste Afrikaanse stemmen van dit moment. Zo’n 7 jaar geleden zette soulzangeres Fatoumata Diawara zichzelf, na een carrière als actrice, op de muzikale kaart met haar debuutplaat ‘Fatou’. Dit bleek de actrice goed af te gaan en haar carrière als zangeres ging als een speer, waarin ze samen mocht werken met o.a de Cubaanse pianist Roberto Fonseca. Na een periode van prachtige momenten en het uitbrengen van een live album werd het inmiddels hoog tijd voor een nieuwe solo plaat. En die kwam! Begin 2018 was daar ineens ‘Fenfo’, wat vertaald kan worden als “Something To Say”. In Eindhoven en Groningen.

muziekgebouweindhoven de-oosterpoort

Aya Nakamura brengt haar Franse Afrobeat/R&B tracks naar de Melkweg! In haar eigen woorden is haar sound gemaakt “to whine up, and feel your body” en dat is precies het effect dat haar liedjes hebben. De zangeres klom naar de top met de track 'Djadja', die al snel dé track van afgelopen zomer werd en plat werd gedraaid tijdens festivals en clubnachten over de hele wereld. Als product van haar familie van West Afrikaanse storytellers en poëten, genaamd griots, en de straten van Frankrijk is zij een van de weinigen die beide werelden combineert als vrouwlijke artiest uit Frankrijk. En dat heeft z/n vruchten afgeworpen.

melkweg

Op het 31e Afrika Festival Hertme is de top-act Fatoumata Diawara (Mali). Fatoumata werd geboren in 1982 in het noorden van Ivoorkust uit Malinese ouders. Ze groeide op bij een tante in Bamako. Daar werd ze ontdekt als actrice en kreeg een filmrol. Toen ze werd gevraagd toe te treden tot een Frans theatergezelschap en haar ouders dat wilden verhinderden, besloot ze te vluchten. Ze wist, 20 jaar oud, alleen op een vliegtuig naar Parijs te komen. Daar ontdekte ze het zingen en dansen. Verder onder meer: Gyedu-Blay Ambolly & the Sekondi Band (Ghana). De ‘James Brown van Ghana’, zo wordt Gyedu-Blay Ambolley ook wel genoemd. Met zijn rauwe afrofunk-geluid, dat hij simigwa-do noemde, rolde hij in 1973 in de Ghanese muziekscene binnen, waar hij direct insloeg als een bom met zijn funky, jazzy, soulvolle benadering van highlife. Hij startte in de sixties in de Uhuru Dance Band, en leerde onder meer van Ebo Taylor, met wie hij in 1974 The Apagya Show Band oprichtte. Inmiddels zijn we ruim 40 jaar en 30 albums verder en is Ambolley een levende legende.

afrikafestival